Odrobaczenie psa – nawet, jeśli wykonujemy je w domu, zawsze konieczna jest konsultacja z weterynarzem! 

Próba samodzielnego odrobaczania psa bez konsultacji z weterynarzem jest absolutnie niedozwolona. Każde odrobaczanie zwierzęcia musi być skonsultowane. Weterynarz przepisze właściwe medykamenty odpowiednie nie tylko dla danej rasy, ale i indywidualnej budowy ciała psa, jego wagi, wieku, ogólnego stanu zdrowia i przede wszystkim rodzaju stwierdzonych pasożytów. Adopcja psa lub jego kupno wiązać się musi z odpowiedzialnym zdobyciem informacji nowego opiekuna zwierzęcia o wcześniejszych odrobaczeniach i szczepieniach. Szczególnie szczenięta podatne są na zakażenia wirusowe, bakteryjne i pasożytnicze. Pasożyty, w szczególności glisty i tasiemce atakujące psy w początkowej fazie choroby nie dają żadnych objawów i dopiero nawet po upływie kilku miesięcy wycieńczają organizm psa, czasem doprowadzając do poważnych powikłań zdrowotnych u zwierzęcia. Dlatego nie należy lekceważyć odrobaczania psa ani przeprowadzać go na własną rękę, bez konsultacji z weterynarzem. Odrobaczanie ma swój standardowy kalendarz, którego warto się trzymać, aby pies cieszył się dobrym zdrowiem.

Kiedy i jak często odrobaczać psa? 

Pierwsze, rutynowe odrobaczenie szczeniaka należy przeprowadzić po upływie trzeciego tygodnia jego życia. Zasada weterynaryjna jest taka, że odrobaczanie wskazane jest na siedem dni przed każdym planowanym szczepieniem. Następne, wskazane kalendarzem rozwoju psa odrobaczenia muszą mieć miejsce kolejno i bez ich pomijania w piątym, ósmym i jedenastym tygodniu życia zwierzęcia. Jeśli rozwój psa przebiega prawidłowo odrobaczanie wykonuje się raz w miesiącu (przed ukończeniem szóstego miesiąca życia psa), natomiast dorosłe psy są odrobaczane co najmniej raz na pół roku. Każde odrobaczanie powinno być poprzedzone wizytą u weterynarza, aby uniknąć ewentualnych powikłań i jak najszybciej móc rozpoznać inne problemy zdrowotne zwierzęcia.

Jak wygląda odrobaczanie psa? 

Środki odrobaczające odpowiednie dla konkretnego psa dobiera weterynarz po wizycie kontrolnej. Najczęściej są to tabletki, stosowane doustnie lub rozpuszczane w posiłkach podawanych zwierzęciu. Stosuje się również specjalne, jadalne pasty, a także w poważniejszych zakażeniach pasożytami zastrzyki, zróżnicowane w zależności od stwierdzonego pasożyta, jego gatunku i stopnia zarobaczenia zwierzęcia. Psy raczej dobrze znoszą każdą z tych form odrobaczenia i nie stwierdza się u nich znaczących problemów z przyswojeniem środków odrobaczających. Zaleca się wypoczynek zwierzęcia po zabiegu, jednak nie jest to jakakolwiek forma wyczerpania psa, więc powrót do pełnej aktywności po odrobaczeniu następuje zwykle tego samego dnia.

Rzadkie skutki uboczne zabiegu odrobaczania 

W bardzo rzadkich przypadkach wystąpić mogą skutki uboczne odrobaczania. Bywają to: wymioty, nudności, niechęć do jedzenia, niewielka biegunka. W bardzo nielicznych przypadkach (poniżej 0.5% psów) może zareagować ślinotokiem, konwulsjami lub drgawkami. W takich przypadkach należy bezzwłocznie udać się do weterynarza. Nawet jednak w sytuacji skrajnej reakcji nietolerancji na środki odrobaczające, skutki uboczne zabiegu odrobaczenia trwają najwyżej kilka dni. Jeżeli występują działania niepożądane weterynarz przepisuje leki wzmacniające organizm zwierzęcia i neutralizujące działania uboczne specyfików. Dotąd nie stwierdzono przypadków śmierci żadnego zwierzęcia ani poważnych powikłań zdrowotnych po zabiegu odrobaczenia, dlatego warto dbać o regularność odrobaczeń, gdyż zakażenia pasożytnicze mogą prowadzić do poważnych powikłań zdrowotnych psa.

 

Forbidden