Strzelectwo dynamiczne (zamiennie – strzelectwo praktyczne) to rodzaj strzelania sportowego, które polega na jak najszybszym i celnym ostrzelaniu celu. International Practical Shoot Confederation (IPSC, Międzynarodowa Konfederacja Strzelectwa Praktycznego) reguluje przebieg strzelectwa dynamicznego. Ta dyscyplina sportowa powstała w Stanach Zjednoczonych, natomiast w Polsce strzelectwo dynamiczne pojawiło się niedawno, przychodząc z zachodu, a konkretniej – z Niemiec.

Charakterystyka strzelectwa dynamicznego

Pierwszą, podstawową rzeczą jest broń, której używa się podczas zawodów strzelania dynamicznego. Głównie jest to broń centralnego zapłonu. W strzelectwie dynamicznym istnieje podział na trzy konkurencje ze względu na używaną broń, a są to: pistolet, karabin oraz strzelba. Większość jest to broń o mocnych kalibrach. Każde zawody maja inny charakter, można zatem wyróżnić kilka konkurencji. Pierwszą z nich jest konkurencja dynamiczna, podczas której strzały oddaje się z pistoletu policyjnego 2 (PP2), a każdy zawodnik ma 24 naboje. Kolejna konkurencja to konkurencja strzelecka służb mundurowych, która rozpoczyna się symulacją walki z przeciwnikiem, która trwa 15 sekund, a dopiero w drugiej kolejności, od razu po symulacji, zawodnicy rozpoczynają strzelanie. Najpierw jest to 5 strzałów z PM Glauberyt, a później strzelanie z broni długiej. Konkurencja sportowa wykorzystuje pistolety lub rewolwery centralnego zapłonu o kalibrze minimum 9 milimetrów. Zawodnicy strzelają do tarczy na torze o różnej długości – krótkie (do 9 strzałów), średnie (10-16 strzałów) oraz długie (17-32 strzały). Każdy cel wymaga zmiany pozycji.

Pozwolenie na broń a udział w zawodach

Osoby, które nie posiadają pozwolenia na broń mogą brać udział w szkoleniach. Następnie po ukończeniu szkolenia mają prawo do startu w zawodach strzelania dynamicznego, nawet jeśli nie mają własnej broni ani pozwolenia na jej posiadanie.

Źródło: StrzelnicaFSO.pl – Strzelnica Warszawa

 

Reklama

Reklama

Polecamy